Eliza Miścior linoryty
Zachwyt był jej udziałem
choć kilkakroć było odjęte jej wszystko
co dawało zgodę na istnienie
Doświadczyła samotności i melancholii
jakby była jedyną
a wiedziała że jest tylko jedną z wielu
Dane jej było zaznać miłości
i oczy jej były otwarte na uroki świata
- fragment wiersza Julii hartwig Koda -
"Irysy", 40 x 50 cm, maj 2020
Zakwita w puszczach dziwny kwiat paproci,
Na jedną chwilę w tajemniczym cieniu
Caly świat blaskiem czarodziejskim złoci,
Lecz można tylko dotknąć go w marzeniu.
- fragment wiersza Adama Asnyka Kwiat paproci -
"kwiat paproci", 25 x 40 cm, kwiecieN 2020
Pochłaniała ją zagadka odejścia
niemożność pogodzenia jej z naturą bytu
Usiłowała wskrzesić przeszłość
Wszak to co pozornie skończone nadal trwa
ale nie da się czerpać stąd codziennej pociechy
Oglądając się wstecz mówiła:
Bądź wdzięczna Byłaś hojnie obdarzona
- fragment wiersza julii hartwig Koda -
"lilie wodne", 28.5 x 23.5 cm, listopad 2019
Pod tą wyspą jest inna wyspa, może jeszcze piękniejsza.
Ku niej szybuje uśmiechnięta pływaczka, łącząc błyskawicznym łukiem skałę, powietrze i wodę. Chciałabym widzieć cię naraz ze wszystkich stron, stworze, fragmencie, zawierucho, wspaniały obłędzie jasnego umysłu.
- Julia Hartwig z tomu Mówiąc nie tylko do siebie -